Erta tug’ilish: Paulning hikoyasi

Pauling rafiqasi 32-haftada qizini muddatidan oldin dunyoga keltirdi. Bu yerda u kasalxona va tug’ilish tajribasi haqidagi his-tuyg’ularini, chaqalog’ining erta dunyoga  kelganidan keyingi kunlar va voqealarni aytib beradi.

Paulning hikoyasi: erta tug’ilishdan bolalikning ehtiroslarigacha

Biz mashinani oldinga qo’yib, bir necha daqiqadan keyin palataga kirdik.  U yerdagi odamlar bilan tezda tanishdik va ular vaziyatni baholash va boshqarishni boshladilar.

Men faqat nima bo’layotganini va nima bo’lishini bilmasligimni his qilyapman. Doktorimiz kelib,  vaziyatni baholadi, tayyorgarlik ko’rdi, kuzatuvni o’rnatdi va nima bo’lishi mumkinligini bizga aytdi.

Hamma jim.  Gaplashishga vaqt yo’q. Bu jiddiy. Ko’proq kasalxona bo’limlari. Biz va boshqalar favqulodda vaziyatga tayyorgarlik ko’rmoqdamiz. Ammo biz bunga tayyor emasmiz. Biz tayyor emas edik lekin  aytishlaricha vaqt ketyapti.

Chaqaloq yetarli darajada kislorod bilan ta’minlanmagan bo’lishi mumkin. Anestezistni topishda muammo bordek tuyuldi, lekin biz buni bilmasligimiz kerakdek ko’rsatishdi. Biroz sokinlikdan keyin  men rafiqamni og’riqlarga chidashi uchun dalda berishga harakat qildim.

Bizda ish sumkalaridan boshqa hech narsa yo’q edi va hech bir yaqinimiz   qayerda ekanligimizni bilmaydi.

Shikoforlar keldi, ular uning kirishiga tayyorgarlik ko’rishdi. Narsa buyumlarini menga olib chiqib berishdilar . Yo’lakda kuta turib odamlar bilan tanishdim va men derazasiz xodimlar xonasida qahva ichib o’tirardim, shifokorlar mening qayerdaligimni bilishardi. Televizor arzimas tuyulardi va nima uchun bu xona bunchalik tartibsiz ekanligiga hayron qoldim ?

Men chekkada  jimgina kutmoqdaman va oldimda ko’prik bormi yoki jarlikmi, bilmayman. Men oldinga siljiy olmayman, chunki mening qadamimni boshqa birov buyuradi. Men jim o’tirardim, hech nima qila olmasdim, faqat kutaman va umid qilaman. Men bugungi barcha rejalarimni  boshqa kunga qoldirdim. Rejalarim haqida o’ylashni ham xohlamayman. Nega menda aynan bunday bo’lyapti?

Hammasi yaxshi bo’ladi deb o’zimni ishontirishga harakat qildim . Pediatrning qo’lida bola bor, onasi esa bir soatdan keyin chiqadi deyishdi. Hali ham  hammasi yaxshilik bilan tugadi lekin boshqacha ham bo’lishi mumkin edi, lekin zudlik bilan o’tkazilgan testlar va tekshiruvlar sababli hammasi yaxshi bo’ldi.

Men bolamni ko’rish uchun xonaga kirdim. Perspeks qutisi atrofida uchta odam bor edi . Men nima bo’layotganini ko’rish uchun harakat qildim. Chaqaloqni sinchkovlik bilan tekshirishayotgan ekanlar ,  ular xursand bo’lishdi , chunki boladagi alomatlar yaxshi edi.

Hamma narsa yaxshi tomonga o’zgarayotgan edi. Men tezda o’zimni qo’lga olib , ma’lumot yig’ishga va bolaga qarashga harakat qildim. Biroz vaqt o’tgach, men  ko’p narsani o’rganishim kerakligini tushundim va avvalambor qizimning ahvolini ko’rishim kerakligini tushundim. Endi men g’amxo’rlik qilishim kerak bo’lgan ikkita odam bor edi.

Men yo’laklardan o’tib, to’g’ri kutish xonasiga bordim, xodimlarga kimligimni aytdim, keyin ular meni ayolim yoniga olib borishdi . U xonada yolg’iz o’zi  ekan. Men tasalli berib, qo’llab –quvvatlashga haraktga qildim. Bu biz kutganimizdek  bo’lmaganidan xafa edik, lekin biz bunday holat sodir bo’lishini ham taxmin qilgandik.  Lekin hammasi yaxshi bo’lishiga ishonardik.

Ayolim meni ko’rib darhol chaqaloqning ahvolini so’radi, uni ahvoli yaxshi ekanligini bilib biroz o’zini yengil his qildi. Nima bo’lganini eslashga harakat qildi,  asta – sekin kuch va quvvatga to’la boshladi.  Menga berilgan barcha narsa buyumlarini o’ziga  qaytarib berdim.

Biz baxtli edik, chaqaloq keldi, lekin tabrik va boshqa narsalarni  xohlamayman. Men o’sha payt o’zimni  himoyasiz va ojiz his qildim .

Barcha ishlarim va rejalarimni , hammasini ertaga qoldirishga qaror qildim. Hammasini ertaga bajaraman va inson uni oldinda nima borligini  va nima kutishi kerakligini tushuna olishi qiyin ekan.

Bir necha kundan keyin ish joyiga qaytdim va odamlar farzandingiz  erta tug’ildimi- hozir necha haftalik  va o’pkaning rivojlanish bosqichi qanday, kislorod miqdori va agar haddan tashqari ko’payib ketsa nima bo’ladi degan savollar bilan boshimni qotirib tashlashdi. Vaziyat qanday yaxshilandi, lekin hammasi yaxshilikka bo’libdi va tabriklaymiz deyishdi.

Men  xuddi yettinchi osmonda uchayotgan edim  va hammasi yaxshi bo’lishiga aminman. Men faqat  ijobiy narsalarni  o’ylardim.

Endi men chaqaloq nimani yengib o’tishini bilaman. Men har kuni ertalab ishdan oldin bolamni ahvolini ko’rishga boraman. Onam keyinroq keladi. Tushlik vaqti men bolalar bo’limiga qaytaman . Onam allaqachon o’sha joyda bo’lardilar, iloji boricha  farzandimni ahvolidan xabar olib turardilar.

Biz uning yashab ketishiga umid qilyapmiz , shifokorlar muloyimlik bilan ma’lumot berishmoqda, hamshiralar yolg’on umid berishni xohlamaydilar.

Kichkina qizimiz qanday qilib bu qiyinchiliklarni yenga olishini o’ylardim.O’sha payt  siz muvaffaqiyat qozongan, erta  dunyoga kelgan  yoki o’zlarini yaxshi his qilayotgan, o’zlarida bo’lgan muammolarni yengib o’tgan  erta tug’ilgan  chaqaloqlar haqida ma’lumot izlar ekansiz. Siz  hatto buni umuman ahamiyatsiz bo’lishi mumkin deb o’ylaysiz lekin bu narsalar men uchun juda muhim bo’lgan .

Eng katta muammo nima ekanligini va biz nima qila olishimizni bilmay qoldikmi o’sha payt?

Ammo biz hali ham testlar va shifokorlarni tayinlab aytgan narsalarini qilyapmiz va agar biror narsa noto’g’ri bo’lsa, biz  uning erta dunyoga  kelishiga nima sababchi ekanligiga  hayron bo’lamiz.

Ikki yarim yil o’tgach, biz teletubbi kabi gapirishni o’rgandik va banan qo’shiqlarini bilamiz va mening qizim menga» xavf oldida kulishimga «yordam berdi (Arslon shohi).

Farzand tarbiyasiga oid bo’lgan eng yaxshi tavsiyalar jamlangan dasturni yuklab oling.

Linkni bosing: 👉 Farzandim dasturi