Ziyrak savdogar

Qadim zamonda yaxshi savdogar bor edi. U faqat peshona teri bilan pul topib, faqat haloldan yer edi.
Bir kuni do’konida o’tirib, ushbu soʻzlarni aytardi: “Xudoga shukr, men hech narsa qila olmasdim. Hammasini U berdi”.
Oʻsha yerda bir oʻgʻri savdogarning soʻzlarini eshitib turardi. Kechasi kelib doʻkonni o’marishga qaror qildi.
Quyosh botgandan so’ng oʻgʻri doʻkonga keldi. Qulfni sindirib, savdogarning pullarini qidira boshladi.
U qidirayotib oyogʻini bir koʻzaga urib oldi. Qarasa, koʻzaning yarmi oltin tangalarga toʻla ekan. Ularni olib darhol
uyiga ketdi.
Bir necha kun oʻtib oʻgʻri savdogar doʻkoni oldiga keldi. Savdogar nima qilarkan, deb kuzatib turdi. Savdogar: “Agar koʻzani qoldirganlarida uni toʻldirib qoʻyardik. Agar koʻzani qoldirganlarida
uni toʻldirib qo’yardik”, deb takrorlar edi.
Oʻgʻri peshonasiga urib: “Men ahmoq ekanman. Nimaga koʻza toʻlgunga qadar kutib turmadim», dedi.
Oʻgʻri kechasi kelib qulfni sindirdi va olgan tangalarini koʻzaga solib chiqib
ketdi. Savdogar kelib qarasa, pullarni qaytarib tashlab ketishibdi. Uni olib boshqa joyga berkitib qo’ydi.
Ertasi kuni oʻgʻri savdogarni kuzatish uchun keldi. U shunday derdi: “Ey bechora, bor-budingni shilib ketishgandi. Puling qaytib keldi, muborak bo’lsin!”
Shunda oʻgʻri savdogarning aqlli va zakovatli ekanini angladi va pulni unga
qaytarib bergani uchun afsus qildi.
Saboq: halol pul hech qachon zoye boʻlmaydi. Agar yoʻqolsa ham bir kun qaytib keladi. Buni oldingi hikoyalardan ham bilib oldingiz. Inson ziyrak boʻlishi, oʻz molini ehtiyot qilishi lozim.

«365 kunga 365 hikoya» kitobidan

Farzand tarbiyasiga oid bo’lgan eng yaxshi tavsiyalar jamlangan dasturni yuklab oling.

Linkni bosing: 👉 Farzandim dasturi