Damashq degan shaharda katta masjid boʻlib, uning oʻziga xos goʻzalligi va jozibasi bor edi. U masjidda yetmishlarga kirgan olimi boamal Shayx Salim Masutiy degan kishi bor edi. U juda faqir bo’lsa ham, ibosi, izzat-nafsi va boshqalarga yordam berishi zarbulmasal boʻlgan ekan. U masjidning bir xonasida yashardi. Ikki kun yegani hech narsa topa olmadi. Uning yegani na taomi va na taom sotib olgani puli bor edi.
Uchinchi kun kelganda ochlikdan oʻlar holatga yetdi. Nima qilishini bilmasdi, hatto oʻlimtikni yesa ham unga joiz boʻlardi. Masjid bir necha uylarga qo’shilgan boʻlib, bir uyning tomidan boshqasiga bemalol o’tsa bo’lar edi. U masjid tomiga chiqdi va bir uy tomiga chiqdi. Uy hovlisida ayollarni ko’rib koʻzini quyi soldi va undan uzoqlashdi. Uning yonida hech kimi yoʻq bir uyni koʻrdi. Uydan pishayotgan taomning hidi chiqardi. Uning hididan ochligi yanada ziyoda boʻldi va oʻziga tortdi. Uy bir qavatligi uchun tomni teshdi va ayvonga tushdi. Oshxonaga kirib qozonning qopqog’ini ochdi. Unda qovurilgan baqlajon turardi. Bittasini oldi ochligidan uning issiqligini ham sezmasdan bir tishladi Uni chaynamasidan aqli va dinini oʻylab oʻziga-oʻzi: “Men masjidda turadigan tolibi ilm boʻlsam, uylarga kirib oʻgʻirlik qilish menga yarashadimi?»-dedi. Qilgan ishi uchun afsus chekdi. Baqlajonni olgan joyiga qoʻydi. Masjidga kirib shayxning dars halqasiga oʻtirdi.
Ochlikdan eshitgan narsasini fahmlamasdi. Dars tugab, odamlar tarqalgach, yuzini yopgan bir ayol keldi. U dars beradigan shayxga och qolgan odam eshitmaydigan ohangda gapirdi, masjidda shayx undan boshqasini koʻrmadi uni chaqirdi. «Sen uylanganmisan?», deb soʻradi. U yoʻq, dedi. Shayx yana soʻradi: “Uylanishni xohlaysanmi?» U jim qoldi. Shayx savolini qaytarganda: «Ey shayx. Xudo haqqi, mening bitta nonga yetadigan ham pulim yoʻq. Nimamga uylanaman?»- dedi. Shayx aytdi: “Bu ayol menga eri oʻlganini aytdi va u bu shaharda yolg’iz ekan. Bu yerda uning bir amakisidan boshqa hech kimi ham yo’q ekan. U yolg’iz qolmasligi uchun oʻziga uylanadigan biror kishi topmoqchi ekan. Sen unga uylanishni xohlaysanmi?» U rozilik bildirdi. Shayx ayoldan: “Uni ering deb qabul qilasanmi?»- deb soʻraganida u ham rozilik bildirdi.
Shunda shayx ayolning amakisi va ikki guvoh chaqirib shogirdi nomidan mahrini toʻlab unga: «Ayoling qoʻlidan tut», dedi. Uning qoʻlidan tutdi va ayol uni oʻz uyi tomon boshladi. Uyiga kirgach, yuzini ochdi. U ham yosh, ham chiroyli edi. Uy esa oʻzi tomdan tushgan uy edi.
Ayol undan ovqat yeyishini so’radi. U istak bildirgach, qozonning qopqog’ini ochdi.
Baqlajonni koʻrib: “Qiziq, kim uyga kirib bu baqlajonni tishlab ketdi ekan-a?»- dedi. Kishi yigʻladi va boʻlgan voqeni aytib berdi. Ayol aytdi: “Bu omonatning samarasidir. Siz oʻzingiz uchun harom boʻlgan baqlajondan tiyildingiz va Alloh sizga uy, undagi narsalarning hammasi va halol sohibasini ham berdi”.
Saboq: inson dunyoda juda ko’p sinov, imtihonlarga duch keladi. Sabr qilib, ularni yengib o’tsa, ortidan oʻzi kutmagan, oʻylamagan mukofotlar keladi.
Farzand tarbiyasiga oid bo’lgan eng yaxshi tavsiyalar jamlangan dasturni yuklab oling.
Linkni bosing: 👉 Farzandim dasturi